Historie

I De oorsprong van het park

Park Lusthof is in de tweede helft van de 19e eeuw aangelegd door de toenmalige burgemeester van Epe, de heer Edwin F. J. Weerts. Het park was aangelegd als "terrein van vermaak" (of wel "Lusthof") tegenover zijn villa "Brinkgreve". Deze villa was in 1852 gebouwd als ambtswoning van de burgemeester op het door hem aangekocht landgoed. Villa "Brinkgreve" was eerst een grote villa (foto) maar werd later opgehoogd tot een royaal landhuis (foto).

Omdat het Park Lusthof tegenover de villa "Brinkgreve" stond, werd het ook wel de "Overtuin" genoemd.

Op het terrein van het Park Lusthof stond “Huize Lusthof” (foto). Het was in Moorse stijl gebouwd en was omgeven door tuinen, gazons en bospercelen met mooie, zeer oude eiken en prachtige douglassparren. Tevens waren er vele hoenderhokken (foto), weide­gronden en boomgaarden. Er stonden ook een aantal attracties tot verpozing van de familie die het landgoed bewoon­de. Zo was er een theehuisje midden in het bosgedeelte (foto), een draaitent op een heuveltje en een vijver met een eilandje (foto). Het eilandje was via een brug te bereiken en op het eilandje bevond zich een eendenkooi. Bij de brug op de oever stond een van steen opgebouwde grot (foto). Later is boven op de grot een houten muziekprieel geplaatst (foto).

De Wikipedia definieert “Lusthof” als: een prachtige tuin waar het heerlijk vertoeven is, waar alle zinnen aangenaam geprikkeld worden door kleurrijke en welriekende bloemen en het betoverende gezang van vrolijke vogels. Park “Lusthof” voldeed aan deze definitie, het vormde een waar Lustoord! Dat men in die tijd ook feest wist te vieren, bleek uit de talloze flessen wijn die bij het schoonmaken van de vijver tevoorschijn kwamen!

In 1914, vlak voor het uitbreken van de 1e Wereldoorlog, is het landgoed “Brinkgreve” verdeeld en verkocht. "Huize Brinkgreve" kwam toen in handen van nieuwe eigenaren en werd later omgevormd tot hotel "Rozenhof" (foto). Het terrein van Park Lusthof werd aangekocht door de familie van doktor W.S. Proost.

I Een vakantievilla in het park

De familie Proost, afkomstig uit het westen van het land, ging "Huize Lusthof" (foto) als vakantieverblijf gebruiken. Voor het onderhoud van het park werd een tuinman (Willem Hielkema) aangesteld. Deze tuinman (foto) woonde met zijn familie in een dienstwoning op het terrein.

In 1938 liet mevrouw Proost-Zweerts het in Moorse stijl gebouwde "Huize “Lusthof” afbreken en liet op dezelfde plaats een nieuwe villa bouwen. Het nieuwe gebouw, ontworpen door architect Jan van der Linden, werd een groot wit huis met rond aflopend dak (foto). Deze villa is in mei 1940 opgeleverd. Tijdens de bouw woonde mevrouw Proost-Zweerts bij haar zoon in Zuid-Afrika en het uitbreken van de 2e Wereldoorlog verhinderde haar om terug te keren naar Nederland.

Gedurende de oorlogsjaren werd het beheer over het gehele terrein aan de heer Hielkema toevertrouwd. Mevrouw Proost onderhield daarbij schriftelijk contact met tuinman Hielkema. Hij kon echter niet voorkomen dat er in deze periode (ca. 5 jaar) veel is vernield in het bos en op het gehele terrein rondom. De Duitsers lagen daar namelijk ingekwartierd en gebruikten veel van de omringende tuin voor hun oorlogstuig. Er zijn zelfs loopgraven gegraven.

I Een pension in het park

Na de oorlog werd de grote villa c.q. "Huize Lusthof" verhuurd. De laatste huurders waren de heer en mevrouw Rolsma met hun gehandicapte zoon. Mevrouw Tjerke Rolsma-Rombout begon in de villa een pension voor enkele senioren en een aantal gehandicapte jongeren. Door de jaren heen vertrokken de senioren en er kwamen mensen met een beperking voor in de plaats.

Begin jaren zestig werd het gehele terrein met alle opstallen door de familie Proost verkocht aan de "Stichting Lusthof". Deze stichting is speciaal opgericht om in "Huize Lusthof" een tehuis voor lichamelijk gehandicap­ten te vestigen. De bewoners van het tehuis zouden dan woonruimte, verzorging en psycho-sociale begeleiding kunnen krijgen.

I Een tehuis in het park

In 1962 werd in "Huize Lusthof" (foto) een tehuis voor lichamelijk gehandicap­ten van 18 jaar en ouder gevestigd. Mevrouw Tjerke Rolsma-Rombout werd door de "Stichting Lusthof" als directrice van de nieuwe woonvoorziening aangesteld. De voormalige woning van de familie Hielkema en de koestallen werden tot personeelsruimten omgebouwd, er zijn nieuwe hokken voor konijnen en ander kleinvee gebouwd en er is opnieuw een grote moestuin aangelegd.

Het stichtingsbestuur had echter noch mankracht, noch kennis van zaken, noch financiële mogelijkheden om het gehele terrein aan te pakken. De diverse, nog aanwezige, opstallen raakten daardoor in verval.

De verpleeginrichting zorgde met 10 peroneelsleden voor 15 bewoners alhoewel het huis niet echt praktisch was voor zijn doel. De slaapkamers waren boven zodat de mensen naar boven gedragen moesten worden. Later is bij het huis een zijvleugel aangebouwd waar kleine slaapkamers op de begane grond konden komen.

De nieuwe “aangepaste” woonvoorziening voor lichamelijk gehandicapten (foto) was een nieuw soort woonomgeving met verzorging en activiteitenbegeleiding voor de bewoners. Door de stichtingsvorm kreeg het beginnend instituut een regelmatig financieel inkomen.

Omstreeks 1975 startte het stichtingsbestuur voorbereidingen voor de bouw van een geheel nieuw complex. De woonsituatie van de bewoners in het oude complex bleek onvoldoende om aan de nieuwe overheidsvoorschriften te voldoen. Een nieuwbouw bleek goedkoper en beter dan verbouw van het oude complex.

I Een gehandicaptencomplex in het park

In 1979 werd het "Huize Lusthof" (foto) afgebroken en op 2 november 1979 is door de toenmalige burgemeester J.H. Bergh de eerste steen voor de nieuwbouw gelegd. De nieuwbouw is ontworpen door het architectenbureau W. van Wijngaarden. Met de eerste steen metselde de burgemeester Bergh ook een loden koker in met daarin een oorkonde met gegevens over “Lusthof”. In november 1980 is het nieuwe gebouw geopend door de toenmalige burgemeester H.J. Beuke. Vanwege ongewenste associaties met de naam "Huize Lusthof" werd de nieuwe accomodatie de naam "Het Slath" (foto) gegeven. Het nieuwe instituut bood toen plaats aan 25 bewoners.

Het bestuur van de stichting werd toen wel genoodzaakt grote gedeelten van het park, waarvan het onderhoud niet door het rijk werd gesubsidieerd, door vrijwilligers te laten verzorgen. Zo ontstond de “Parkcommissie”, die het park ging beheren en de stichting “Vrienden van Park Lusthof”, die de financiële middelen voor het onderhoud van het park verzamelde.

In 2011 werd de “Parkcommissie” tot “Stichting Park Lusthof” omgevormd. De stichting “Vrienden van Park Lusthof” werd opgeheven en de verzamelde gelden aan de nieuwe “Stichting Park Lusthof” overgedragen.

Sindsdien adviseert “Stichting Park Lusthof” over het beheer van het park en tracht fondsen te werven voor bijdrage aan het verbeteren van het park. In samenwerking met Siza streeft "Stichting Park Lusthof" naar een effectief en efficiënt beheer van park.

In 1995 is het gehandicaptencomplex “Het Slath” uitgebreid met een nieuw gebouw “Klein Slath”. Dit gebouw (foto) is gebouwd op de plaats van de toen nog aanwezige vijver in het park.

In 1997 is het beheer van de woonvormen "Het Slath" en "Klein Slath" overgenomen door Siza.